"Cuv-cuv-cuv ala, Eki çıçhan suv ala, Amma boza bişire, Akka kiyik tüşüre." "Bap-bap-bappahan, Bappa-bappa-bappahan! Üy tübünde sarı teke, Sandırakga barırteke. Cigeyçigi carı teke, Aşaganı tarı teke, İçgençigi boza teke, Tekeleni oza teke. Taş üsüne mine teke, Koş içine kire teke, Burma teke, tura teke, Qaya randa tura teke. Agaç kabuk kıra teke, Caşçıklanı ura teke, Çırpı büksem, kırka teke, Açıvlansam, korka teke. Dıgı eteyim, "dıg" eteyim, Seni oyunga tüzeteyim, Sakalıngdan saldırayım, İslameyge bardırayım."

Kafkaslardan Anadoluya göç eden Karaçay Türkleri, getirdikleri o zengin kültürlerine, burada da ilaveler yapmaya devam ettiler. 1971 yılında, Afyon iline bağlı merkez köylerden Gökçeyayla’dan derlenen 2 adet şarkı. Mariyatnı Cırı: Gökçeyayla’dan Adem oğlu, 1332 doğumlu Ahmet Bidav, komşu köy Doğlat’tan Mariyat’ı sevmiştir Mariyat, karasevda sonucu rahatsızlanmış ve ölmüş, aşıklar kavuşamamışlar. Bu türkü, ölümünden sonra, Mariyat’ın ağzından yakılmıştır. Ahmet Bidav’un lakabı, çevrede Börükay olarak bilinmekte ve türküde de böyle geçmektedir.