Kafkaslardan Anadoluya göç eden Karaçay Türkleri, getirdikleri o zengin kültürlerine, burada da ilaveler yapmaya devam ettiler. 1971 yılında, Afyon iline bağlı merkez köylerden Gökçeyayla’dan derlenen 2 adet şarkı. Mariyatnı Cırı: Gökçeyayla’dan Adem oğlu, 1332 doğumlu Ahmet Bidav, komşu köy Doğlat’tan Mariyat’ı sevmiştir Mariyat, karasevda sonucu rahatsızlanmış ve ölmüş, aşıklar kavuşamamışlar. Bu türkü, ölümünden sonra, Mariyat’ın ağzından yakılmıştır. Ahmet Bidav’un lakabı, çevrede Börükay olarak bilinmekte ve türküde de böyle geçmektedir.

Mariyatnı Cırı

Gökçeyayla’dan Adem oğlu, 1332 doğumlu Ahmet Bidav, komşu köy Doğlat’tan Mariyat’ı sevmiştir Mariyat, kara sevda sonucu rahatsızlanmış ve ölmüş, aşıklar kavuşamamışlar. Bu türkü, ölümünden sonra, Mariyat’ın ağzından yakılmıştır. Ahmet Bidav’ın lakabı, çevrede Börükay olarak bilinmekte ve türküde de böyle geçmektedir.

Analığım Habul, dariy kölegimi kökleydi,
Kelinim Gezam, meni oň canımdan ketmeydi.

Anam Saniyat, manga cengsiz kölek kiydirdi.
Atam Sımayıl, meni cansız atha mindirdi.

Kabırgam kabırgam, meni da koymagan kabırgam,
Cigit Börü’nü eşigi menley cabılğan.

Gitçeligimde meni anam bıla koymalla,
Ulluluğumda meni süygenime kıymalla.

Öllük bolurma men, cancanımı sermedim;
Avruv tiygenli cigit Börükaynı körmedim.

Anam nek cılaydı terezege caplanıp,
Öllük bolurma, cüregime bir aman avruv saplanıp.

Meni köp çaçımı cuvup cıydıla taramay,
Ullu Karahisarğa barıp keleme, canıma darman caramay.

Karnaşım Abbas men ölgünçün kelmese,
Irazı tüyülme kabırımı açıp körmese.

Meni kabırımı Tirmen Çungur ga kazsınla,
Süymeklikden öldü dep sın taşıma cazsınla.

Manga avruv tiygendi, meni dunyada közüm cok;
İçki sözlerimi aytırga karnaşım Kâzim cok.

Gitçe Kulistannı meni közümden körügüz,
Can süygenim cigit Börüge berigiz.

Tıngılagız camağat Mariyatha tartılgan salahga,
Başıbıznı saldın kızım kutulmaz kara palahga.

Gökçeyayla Köyü’nün Kızları

Gökçeyayla’da o yıl, köydeki genç kızlar hakkında, kendi aralarında yakıştırmalar yapılmıştı. Beyitler halinde söylenen bu yakıştırmaları, o ders yılında Gökçeyayla’da öğretmenlik yaptığımız -aynı köyden- Şemsettin kızı Meryem Kaya yazdırmıştı. Manzumeye bir melodi uyduruyor ve her mısranın sonuna “Hoyra hoyra hoyrari’ ifadesini ekleyerek söylüyorlardı. Bu manzumeyi, Birleşik Kafkasya Dergisi için gönderirken, bu vesile ile Gökçeyaylalı Karaçay Türklerine, bir “Türklü” kardeşleri olarak selam ve sevgilerimi sunuyorum.

Caşavnuku kağıt açha
Hoyra hoyra hoyrari.

Asiyniki başın açma
Hoyra hoyra hoyrari.

Pakistan degen narat terek
Aynur degen bir aruv mölek.

Raziya degen cücek tavuk.
Lâtife degen dunya zavuk.

Hatiyce degen çöplev tayak,
Ayşa degen katıran ayak.

Saviya degen kotur kavak,
Gülüstan degen sıngan tayak.

Gülsade degen kuruğan terek,
Sultan degen tüpsüz çölmek.

Asiya degen sapsız çelek,
Safiya degen telsiz elek.

Saniya degen zoba bırgı,
Hatiyce degen taşlı ırcı.

Ayşa degen tuzluk cıkkır,
Şahmölek degen bazık kışhır.

Dukuş degen çardak tirek,
Gülüzar degen citi kürek.

Nuriya degen temir açha,
Padima degen çüyündür baçha.