Tavlu katından voy tulpar tuvgan Men subay sanlı tavlu caş Men seni ariuv süye turganlay Kalay süyese Türklü caş Men iynar aytdım da sen ne aytdıñ İynarlarımı eşitib Carık ışarıb ne şıbırdadıñ Nögerleringe iyilib Bir bek susabma anam degenley Anam ayranga suv koşdu Haparıñ bolsun sen kel de tolsun Meni cüregim bob-boşdu Tiyreden men uyalgan eteme Oramda uşak eterge Cüregim birtçik da ongsunmaydı Söleşmey ozub keterge Küşden unutub turayem ariuv Sen kaydan çıkdıñ allıma Bıllay süymeklik sınab karasın Ol kızçık meni allıma
Tavlu katından voy tulpar tuvgan
Men subay sanlı tavlu caş
Men seni ariuv süye turganlay
Kalay süyese Türklü caş
Men iynar aytdım da sen ne aytdıñ
İynarlarımı eşitib
Carık ışarıb ne şıbırdadıñ
Nögerleringe iyilibi
Bir bek susabma anam degenley
Anam ayranga suv koşdu
Haparıñ bolsun sen kel de tolsun
Meni cüregim bob-boşdu
Tiyreden men uyalgan eteme
Oramda uşak eterge
Cüregim birtçik da ongsunmaydı
Söleşmey ozub keterge
Küşden unutub turayem ariuv
Sen kaydan çıkdıñ allıma
Bıllay süymeklik sınab karasın
Ol kızçık meni allıma
Ekibizge kölekge etib
Başıbızda barelle bulutla
Kollarıngı tutub közünge karab
Aytgan sözümü unutma
Seni amaltın canımı coyub
Ne eterigingi körlükme
Men can bere termile turub
Atıññı ayta öllükme
İşlengendi seni suratıñ
Eki közümü içine
Men sen arivnu kaydan kördüm
Taraltıb koyduñ kesiñe
Men seni körsem bitib kalama
Sav sanlarım buz urgança
Kirpiklerimi kakmay karayma
Közlerim körmey kalgança
Men seni körsem alay bolama
Anamdan caññı tuvgança
Kirpiklerimi kısıb açarga
Unamay, tansık bolgança
Ol seni sözleriñdile meni
Cüregimi cavun aşathan
Bir duniyası ekige sanalsın
Süygenin alıb caşagan
Bolalmadım kölden kuvaññan
Kuvançım ertde taşaydı
Tamam süygenin tabmay a kalgan
Düniyada kalay caşaydı
Cüregimdegi ol kaygılanı
Sen sormaganlay bilese
Bısagatda künüm bek karaññıdı
Ent carık bolluk tüyül ese
Teñleriñe şıbırdaganeñ
Köz kısganımı caratıb
Süymezlik bolub nek ışarayeñ
Caş cüregimi kozgatıb
Atıng esimde kesing közümde
Men karamayma başhaga
Kündüz körmesem men har ingirde
Sorama seni kızlaga
Toycu caşla ariuv cırlayla
Alaga kulak bere tur
Tüpde aylaññan sıltavun et da
Meni katıma kele tur
Ay carıkda men cerge karab
İynarlarımı aytama
Cürekni talay esime tüşseñ
Mıdahlab tohdab kalama
Atıñ esimde kesing közümde
Sen meni menden algansa
Atıñ cürekde sıfatıñ kölde
Sen manga caşav koymaysa
Ozgan celleden kanatlıladan
Süymeklik salamla iyeme
Canıma koşgan bir can da cokdu
Canımdan seni süyeme
Tünene keçe bir tüş körgenem
Süygenim başhaga söleşib
Hayırga kelsin deb tilemedim
Pişuvluma endi küreşib
Stol üsünde turadı suratıñ
Men anı ubba eteme
Kutura bolur ol seni burnuñ
Aşıgıb sañña keleme
Aşırama men künleni
Sagınama haman atınñı
Ariuvum senden uzak bolsam da
Cüregim saklaydı katıññı
Ayıb etsegiz da manga
Bu içgi sözümü aytayım
Halkına carav etmegenlege
Koy aytır sözümü asırayım
Ma ol ariuvçuk alay ustadı
Caşırtın sabır karaydı
Bir-birlerini süygen cürekle
Bar avruvlaga caraydı
Süygençigimi subay sanları
Toylada tepsey arıydı
Kara keçede carık culduzça
Közçükleri alay carıydı
Süymeklik otha tüşgenli beri
Men iynarlanı süyeme
Aytganda etib cazganda etib
Sanların aslam eteme
Oy senden başha kim bolur kızçık
Keçeni ayça carıtgan
Esleni alıb közle kamathan
Kökdegi kün ça cılıthan
Em algı burun men süygen edim
Tavlu caşlanı barından
Ariuvlugungu eslegen edim
Teñ kızlarıngı barından
Sen başga elde sen menden keñde
Kadalıb pismo cazasa
Tansık bolganma kel deb aytasa
Cüregimi cavun aşaysa
Keç ete akşam oramga çıksañ
Sav tabigatga hatadı
Kün da tohdab seyirsinib karab
Eki sagat artha batadı
Körürge süyüb tansık bolganma
Ne eterimi bilmeyme
Ne menme degen kızlanı mında
Tırnagıñ çalkı körmeyme
Em algı burun süyüb tebredim
Ol manga iygen kartığdan
Izına cengil kaytarıb iydim
Süymeklikge kirdim ızından
Ayt dey esegiz da men aytayım
Süymeklik bla halımı
Süyeme deb va kalay tözeyim
Boşatıb koydu ahçamı
Kızla sizge iynar aytabız
Biz ayamay tamaklanı
Boşnakga siz nek cük etesiz
Eşitmegen kulaklanı
Süymekligimi nege bildirdim
Nege küymedim içimden
Kemsiz köb suv kuyub kurutdum
Nasıb gokkamı cerimden
Men seni körmey bir kün aşırsam
Cüregim tıññı tabmaydı
Alay a karab seni körgenley
Cüregim sabır urmaydı
Atamdan kalgan kezlik bıçaknı
Men hırşı taşda biledim
Kollarımı açıb men kökge karab
Allah dan seni tiledim
Stol üsünde aksıl telefon
Ol baş enişge karaydı
Men seni küseb tözüm tabmasam
Ol madarsızga caraydı
Kabırgalada turgan telefon
Bir ariuv ariuv çaladı
Avazıngı eştib haparıngı alıb
Kölüm kuvançdan toladı
Men turgan el de, kalgan elle de
Barısı da caññı catgandı
Men telefonu kolga alganlay
Tangalası ceññil atadı
Hurcunumda seni suratıñ
Karaymada ızına salama
Men körürge seni tabmasam
Kartıñdan tansık alama
Süygenim ete süygenim ete
Boyunçak atadım atınga
Bolcalım cete dıgalas ete
Baralmay kaldım katınga
Süymeklik degen kıyın collada
Körürle meni ızımı
Izıma kaytır belgi salgança
Tögüb barama kanımı
Meni cüregimi kişi bilmeydi
Men süymeklikden öleme
Sav Ankaranı bütev aylanıb
Senden ariuv körmey keleme
Men sen arıvnu körür künlede
Kayda bugasa bilmeyme
İzley ketib seni tabmasam
Es taşlab birtçik külmeyme
Arakı içe turama teñle
Ol kızçık çıkmay esimden
Süyülmegenley süygen etgenme
Ayıb etmegiz esirsem
Adam ulu açuv bla bişe
Akıl cıyat deyle başına
Andan ese çiyley kalgayem
Bir akıl cıymay başıma
Toyga kelgen kızla içinde
Barından ariuv kiyine
Culduzlu kökde carık ay kibik
Türtüldüñ meni közüme
Caş cüregimden bir bek tileyme
Manga süymeklik satsañña
Mından arı termiltmey kızçık
Meni süye eseñ aytsañña
Voy teñle men iynar aytayım
Çıgıb tebseyim ızından
Nakırda ete aylanmayım da
Tutub keteyim kolundan
Kel arıuvçugum ketib kalayık
Ma biz turuvçu şaharga
Anda caşavnu Birge kurayık
Bu künça carık ışara
Ariuvluguñ seni bir kün a keter
Kart amma bolluk kün ceter
Kızçık manga kıytık eseñ da
Güloş tayakçıgıñ tüz eter
Cerde carıkdı kök da carıkdı
Ma bu toy ötgen arbazda
Birni süyerge teyri cazıkdı
Bir – birinden ariuvdu kızlada
Caşlıgıngı caşamay kızçık
Kartmı bolub kalgansa
Toyga koşulmay kesingi asıray
Ammaça şindik kabgansa
Culduz a canıb cuklaññançadı
Ol ariuvçuknu karamı
Senden başkası kozgarık tüldü
Bitelgen cürek caramı
Ariuvluguñ seni tünene edi
Tünene ça endi süymeyme
Alay ullu köten eterça
İynansañ cuk da körmeyme
Ariuvnu içi avruvdu deyle
İynanmayma men ol sözge
Umut ete da köz iyireme
Aralıb turgan eki közge
1992 – 93 - 94
4. em 5. makamga kelişgenle
Başhüyükde köbdü sabanla
Kuvansın aladan adamla
Bir kesek tözseñ ariuvum
Allıkma seni harmanda
Meni kolumda çigaram
Tütün ete canadı
Men anı kalay koyayım
Dumanı atıññı cazadı
Suv ızından akgan suv
Kanatlıladan tolgandı
Men caratgan ol ariuv
Duniya carıgım bolgandı
Meşinamı dümeni
Meni gıbıtıma ız etedi
Sanab turama künleni
Ethıçın künübüz cetedi
Şahardan kayıtıb keleme
Ariuvum seni körürge
Tözümüm cokdu süygenim
Koluñdan tutub cürürge
Şişşadagı arakı
Stakañña tögület
Manga karab ol kızçık
İçimi issi küydüret
Tuvramdagı ol kızçık
Tuvra bir ariuv bolgant
Carık ışarıb ol meni
Esimi küçün algandı
Bir körgenley men seni
İlinib kaldıla közlerim
Esimi sañña bölgenden
Unutdum iynarımı sözlerin
Sen ariuvga karasam
Süymeklik iynarla aytama
Körürge seni tabmasam
Açı küyle cırlay başlayma
Kalam alganma koluma
Men sañña pismo cazarga
Süymeklkigim bardı sañña deb
Bazalmay ariuv aytırga
Meni başımda oy çaçım
Kolum bla anı sılayım
Bir aman tansık bolganma
Kel koynuma kısayım
Çıdam tabmaydı kölüm
Oñlu, oñsuznu tüyse
Men Türklünü süymezem
Ol kızçık meni da süyse
Cıyırma üç cıl tolgandı
Bir murat a tabmayın
Nença kız süydüm ese
Koymalla ala kabmayın
Men tavluma, tavluma
Uçgan kuşdan tük algan
Men Karaçayma Karaöay
Taşlanı suvların sıkgan
Kertidi meni cüregim
Tüz kölümden tileyme
Meniça kerti tül eseñ
Mından arı termiltme
Süygenim kolumdan tuta
Başın töşüme saladı
Uzun ariuv çaçların
Oñ kolum a sılaydı
Meni süymeklik kıyınım
Manga cetmey tas boldu
Cürekden süygenim manga
Tayak boldu taş boldu
Cüregimi bedrim savgaga
Ol kızçık atdı ocakga
Tırmaşdı etçik bedri deb
Tişlikçik etib kabarga
Koy tengim aldama koy
Ahça oñludu süymeklikden
Karşçı turub koymayla
Adamla tıyadı süygenden
Cuku kirmeydi közüme
Sen akılıma tüşgenley
Uyanama cuklasam
Men alay tüş körgenley
Tüşümde kördüm men seni
Anamı kelini bolub
Alay tüşden uyanmay
Kalga edim cıl tolub
Tüşüme kirmey kalmaydı
Tünümde va bolmaydı
Süymeklik avruvdu bu avruv
Tünü tüşnü karmaydı
Bugunub turadı çırdıga
Bir ariuv köksül kögürçün
İynar aytırım cok edi
Men seni karab körgünçün
Bir köbdüle kökde culduzla
Alanı birin sayladım
Bek tansıgımı alırça
Seni atıngı atadım
İynar etib iyeme
Sañña, cürekde sözleni
Kaydan algansa ariuvum
Culduzça caññan közleni
Aytalmayma men sañña
Cürek sezimni sözlerin
Köralmayma men başg
Baylanıbdıla közlerim
Açuv bolub tiyedi
Ol seni aytgan sözleriñ
Neçik caşırtın cılayla
Seni saylagan közlerim
Tışımdanda bek men içimden
Kıçırık etib cılayma
Canımdan bek süygenimi
Toyunu etgenni sınayma
Aşhı künleni tatıvu
Sabır bolmay terk ketedi
Kıyın künleni va açuvu
Takır kölnü kuv etedi
Bir canında mal baylık
Olbir canında köl baylık
Ekisi bir va bolmaydı
Aytganıñça kalay caşayık
Tavdan kün batarga turub
Seni tüşürdüm esime
Sen katımda bolgança
Söleşdim kesi kesime
Oy Karaçay Karaçay
Kayrı barasa sen bılay
Kelin alıb Türklüden
Kız berese sen taymay
Karaçay degen ol atdı
Ol at halkga nasıbdı
Halk küreşsin es iyib
Bar baylıkla carsıbdı
Telefon bla bolmayma
Pismongu da almayma
Kesing uzak bolsañ da
Men suratıñña karayma
Sen a mında bolmasañ
Küzgüge karamayma
Sen a mında bolganlay
Aybat kiyim saylayma
Kökde caññız culduzça
Bar esleni bölese
Keñden karab meniça
Caññız meni mi körese
Kökde caññız culduzga
Erişib köten etese
Sıyınmay eseñ duniyaga
Köteningi gitcelt alise
Alay uradı cüregim
Seni ızıngdan kıçırıb
Eşitmegenley ketese
Meni cürekden boşatıb
Alay muthuzmu canadı
Cürekde süymeklik otuñ
Men kül bolub barama
Seni va cokdu bir cuguñ
Süyeme degen avzunga
Men bal tarakla bereyim
Süyeme men da arivum
Sen ne berlikse köreyim
Kuka bolurga culgandı
Cançıgım kara kaşların
Barmaklarım bla tarayma
Süygenimi uzun çaçların
Men süydüm da ne tabdım
İssi issi ot kabdım
Birev va süymey aldaydı
Kuvançlı ırahat caşaydı
Cüregimi sañña bersem a
Caratırmısa bir cukga
Ogese süyüb öledi deb
Kaygırmazmısa sen añña
Karamaysa körmeyse
Men seni süyüb barama
Cüregimi sen nek bilmeyse
Süye bilgeññe carayma
Namıs etib tartınıb
Süye turganlay aytmasañ
Ekibizni da sen bitdirding
Bir madarın tabmasang
Eki evlen seni süyebiz
Men carlıma ol baydı
Bilesiz kimge barlıgın
Süymeklik endi bılaydı
Kar cavadı tavlaga
Taşnı terekni ol basdırıb
Meni tanısang kelireng
Ol karlaga calanlay basıb
Tilegenle köbdüle meni deb
Örge költürme burnungu
Kellik kızlanı sanasam
Men arıtama kolumu
Menden alga sen ölseñ
Men da ızıngdan keterme
Senden alga men ölsem
Sende mi alay eterse
Bu keçe bir köb kemsizme
Süygenim toyga kelmedi
Bir körünmese közüme
Bu avruv menden ketmeydi
Kobuz tavuşga hars urub
Men sañña iynar eteme
Tamagım bir aman kurub
Susabga seni izleyme
Cüregime sen salgan otuñ
İçimi issi cagadı
Söleşgen avuz tılpıvum
Tuban bolub örge çıgadı
Men cürekge açıkma
Cuvabıngı saklayma
Ogay derge aşıkma
Ariuvum köb de saklatma
Men kuragan kögerçin
Ayakları da tüklüdü
Boyunçak atlı süygenim
Karaçay tüldü Türklüdü
Men bilirge süyeme
Meni eskergen sagatda
Kalay sagış etese
Ozgan cıllanı bısagatlada
Cuku kirmeydi közüme
Seni tüşürsem esime
Bir ışarmayma külmeyme
Tangatganın bilmeyme
Kagıt tabdım kalam cok
Kalam tabdım uçu cok
Nença kız süydüm ese
Ança sayın tiydi ok
Çaçımı cuvub tarasam
Seniça cüz kız karaydı
Süygenim meni süymese
Ala ne zatga caraydı
Türklüge bir kız berilse
Cüregim ekige carıladı
Ne kara künle kelgendi
Kız da Türklüden alınadı
Cerge karadım bürtük cok
Kökge karadım bulut cok
Süygenim seni alırga
Bu künlede mülküm cok
Men sañña taba atlansam
Eki ayagım abınadı
Sav kal dey a sen ketseñ
Meni cüregim kabınadı
Karab körgenley men seni
Cüregim hucum etedi
Ayaklarıma ışanmay
Uçub ceterge süyedi
Apteka da darmanla
Avruganlaga carayla
Cürek avruvga boluşmay
Ala ne zatga carayla
Pismo kagıt cazmayın
Telefonnu da burmayın
Da kallay süyese meni
Aylaça coklamayın
Kayıtıb keldim elime
Cüregim cüzge bölüne
Toguz cüz doksan dokuzu
O.D.T.Ü dedi O.D.T.Ü de
Süyeme degen da menme
Süymeyme degen da menme
Ne angılamaganıñ tutgandı
Endi algınça körmeyme
Cürek a süymey turganlay
Keçmey süymeklik turmaydı
Anga – munga tıngılay
Seni avuzuñ tınmaydı
İçgi içdim esirdim
Em iynar, em ejüv etdim
Caratıb tül da esirib
Sanga köz a cetdirdim
Cılla ozdu, ozarıkdı
Seni, meni da buzarıkdı
Anı esgere bil senda
Tambılanga cararıkdı
Kar cavadı, cavadı
Kölüm kuvançdan toladı
Ol karda oynaganıbız
Esimden çıkmay turadı
1992 – 93 – 94 – 95
Başhüyük - Ankara
Altınçı makamga kelişgen iynarlarım.
Bu iynarlarımı “Kara keçede kara cılanla kalay catarıksa..” tartuvuna cazganma. Toylarıbızda bu tartuvga kuru birtçik iynar aytılganı sebebli cazganma. Bu makamıbız iynarsız kalıb ketgen edi..
Kara kaşları maral közleri
Betine tamaşa
Meni üçün solut cürek bezleri
Ol mañña tamışa
Aytır sözümü aytıb koyayım
Esiññi mañña böl
Taralıb, küyüm meniça süyüb
Cokdu sende köl
Ala közlering, kara közlering
Kalay ariuvdula
Alanı karab körgenley közlerim
Alay avruydula
Çımmak betinge kara kaşlarıng
Arşuv caraşadı
Seni körgenley tilim tutulub
Avzum kabışadı
Süyeme seni deb aythanlay
Cürek kuvanadı
Süymeyme seni deb carsıtganlay
Süyek uvaladı
Cırçı caşla ariuv cırlayla
Alaga kulak iy
Tübde aylansañ mañña belgige
Kızıl çepgenlik kiy
Toyçu caşla ariuv cırlayla
Alaga kulak ber
Tübde aylaññan sıltavun et da
Tüberge bir col ber
Toguz Dombaydan cörme etgendi
Şimavha karnına
Gemuda cerni titiretedi
Atlansa allına
Kaya taşlaga seni atıngı
Men a cazarıkma
Kanımı tögüb anı tübüne
Men catarıkma
Sın taşıma meni atımı
Tenglerim cazarla
Törge salıb allınga barıb
Ahtımı alırla
Darman boladı cürek caraga
Kobuz tartuvla
Makam boladı carık cırlaga
Kobuz tüyakla
Atıng esimde kesing közümde
Başganı körmeyme
Kündüz körmesem men har iññirde
Sorama teññinge
Caşırıb atıngı atıñdan başga
Bir at saylaganma
Har kimden başga ariuvluguñña
Ençi at salganma
Cuku kirmeydi meni közüme
Esimde sen barsa
İynaññan cokdu ma bu sözüme
Cuklayma kün tuvsa
Keçe catsamda körünet mañña
Ol ariuv sıfatıñ
Eki közüme işleññençadı
Ol ariuv suratıñ
Uzak cerleden sañña keleme
Tansık keterlikme
Izıma kaytıb keterim cete
Bolcalnı kerlikme
Sav Karaçayım, bütev Malkarım
Bizge mahtavlukdu
Aşhı adetni tuta bil halkım
Ol asuvlukdu
Ata Curtumdan keñde tuvganla
Ne nasıpsızdıla
Kaydada va sak turalmaganla
Carsırıkdıla
Murat eteme seni alırga
Anama keliññe
Maññada kelmey başgaga barsañ
Sen kirgin kebiññe
Uzat koluññu halallaşayık
Bek uzak keteme
Atımı aytıb meni çakırsañ
Cengil ceterikme
Kuru ayazçık kara çaçların
Bir ariuv sılaydı
Başga kol ogay ol ayazçıknı
Cürek unamaydı
Bile turganlay sora turasa
Voy süygenimi
Kıynaltma meni bir bek tileyme
Sez cüregimi
Seni süyeme sen da bilese
Bolurun aytmaysa
Köb caşlanı alay aldaysa
Bir bla bolmaysa
Kökde culduznu, kölde kunduznu
Sanga tutarıkma
Unasang teyri sagış da etmey
Seni kaçırlıkma
Tengimi süyedi meni süygenim
Anga uruşama
Tengiñ da süyedi deydile manga
Endi tıyılmayma
Tavlu anadan tuvub kuvandım
Barı da kuvansın
Allay kuvançnı tabmasa sorur
Balagız anasın
Atını alganbız Atabız tavludu
Kızla va tıngılasın
Ol nasıbnı tabmasa sorur
Balagız Atasın
Suvnu allında terek tübünde
Biz birge olturduk
Ekibiz ceter caşav üçünde
Onovnu tolturduk
Akkam aytuvçu ata curtumu
Tüşümde köreme
Anamdan tuvgan künümden beri
Curtumu küseyme
Toguz dombaydan cörme etgendi
Süleyman karnına
İrfan da cerni titiretedi
Atlansa allına
1993 – 1994
Ankara
F ge etip cırlaganım iynarla
Halallıgı bla aytıladı
Kökalanı cırı savgada
Amanlıgı bla aytıladı
Teñleni buzgan arivla
Har tukumdab caş süyerikme
Deb ullu antla etgense
Bir tukumdan süymey a kalsañ
Süyekleriñ açılsın alay ese
Süymeyme seni deb aytganlay
Tögeregimde haman aylandıñ
Tilegiñ seni ne edi alay
Cuvuguma teññime kadaldıñ
Mayıs 1992 Ankara
Men sen bergen açuvdan tolub
Esimi senden üzgenme
Terk oguna seni unutub
Men endi birin süygenme
Algın akılın alay edi ariuv
Satıb alsam da kalmam deb
Endi akılım ma bılaydı ariuv
Allah cazsa da almam deb
Mayıs 1992 Ankara
Kıbıla candan kıçırıb kelet
Eliya çaçgan bulutla
Meni canıma kişi cetmegen edi
Ol osal kızçık bolmasa
Men seni saylap süygenli beri
Üretdiñ teyri külmezge
Cüregime cetib ullu ant etdim
Men endi kişi süymezge
Bir köp sınadım bir köp caşadım
Süymeklik degen açıvnu
Seni körgenli bir tabalmadım
Küymeklik otdan kaçıuvnu
Süyülmeyin seni tört cıl süygen edim
Sen endi anı töleyse
Sav tört cılnı sen meni marab
Türlü açıuvlaga böleyse
Algın süymedim ent süyeme deb
Aytsañ seniça va oynamam
Sezimim kerti ese tartınma
Kesiñça va men kıynamam
Har işni allı kıyın ese da
Tavkel kerekdi etginçi
Men da betime adep etmesem
Süyer edim seni ekinçi
Men seni ça köbnü süymedim
Cıllaça süydüm süyülmey
Har kim ça men da süysem edim
Kalır edim körsem türlenmey
Ariuvlugunga bir deb söz cokdu
Çaçıñ da ariuv sarıdı
Madarın tapsam bir sorluk edim
Tübünde va akıl barmıdı
Men süydüm süyün sen bolalmadıñ
Endi ızıma kayıtama
Manga sınatgan açuvlarıñdan
Tarıguvla etib aytama
Madarın tapsañ bütev caşlaga
Nakırda etmey koymazsa
Cüz miñden aslam caş da tanısañ
Meniça süygen tapmazsa
Süygenim bla nögerim
Kalay tursunla bet coymay
Tamam caraşadı ol ekisi
Kazan kapagın tapganlay
1992 Ankara
4 makamga kelişgen
Endi süymeyme men seni
Sen kalay süyseñ alay et
Teñlerim köbdüle aşık sen
Birinden da kalma nakırda et
Menden sora barmıdı
Teññi bla kündeş bolganla
Senden sora barmıdı
Tukumunu betin coyganla
Senden sora barmıdı
Tengini bılay coyalgan
Menden sora barmıdı
Munga va bılay tözalgan
Suv ızından akgan suv
Kış kelgenley buzlaydı
Karamı bolgan ol arıuv
Amanlıknı çırt da koymaydı
Ol haparnı alganlay
Eki atladım artıma
Men süygeningi süyeme
Deb keledi tengim katıma
Sen betime karasañ
Kart ızlanı körlükse
Men sınagannı sınasañ
Sen hatalarıñı billikse
Karama manga sen alay
Algınça endi süymeyme
Seni betiñe karasam
Nögerimi betin köreme
Ariuvlugung a ent cokdu
Algınça mende köl cokdu
Aylanıb seni süyerça
Endi va sende küm cokdu
Men caşırmay aytama
Bek teli süygenimi
Caşırmay sen da aytsañ a
Etgen zalimliğingi
Seni etgenleriñi
Bir kul kulga etmedi
Ullu Allah şagatdı teyri
Meni tözümüm cetmedi
Üygüznü allından ozub
Maraganımı aytgansa
Da keçe sagat ekide
Cabuvnu sen nek açasa
Til eterge caş bolmay
Meni mi tabdıñ bu elde
Közümü kaksam söz boladı
Sen a bolgan har cerde
Sen bolmasa körmedim
Hucu caşlaga söleşgen
Manga açuv eterge
Ciññen demey küreşgen
Ak başlı kara kama
Sav Karaçayda savutdu
Kölümden bir kızçık süygen edim
Ol kızlanı barından suvutdu
Men seni körüb bolmayma
Munga bir madar eteyik
Elibizde bargan toylaga
Bir sen bir men tebreyik
Çakırma ozgan cıllanı
Ala ızına kayıtmazla
Men seni algın süygença
Endi va süye bolmazla
Seni süyüb bilgenli
Köb colladan ötgenme
Men seni koyub ketgenli
Aynı turasa köreme
El tiline tüşmesin
Ne bek süymegenim da
Deb tiledim Allah dan
Elimi aldaganından
Men miyala stakannı
Kolumdan iyib sındırdım
Cüregimi endi kozgama
Men anı küşden tındırdım.
F ge 1992 Ankara
TEÑLEGE ETGEN İYNARLARIM
2 ve 3. makamlaga kelişgen iynarla
Adilhan kobuz sogadı
Tıngılayla ketib canları
Tuv maşallah, ullu bisüröv
Bir arımaydı kolları
Adilhan kobuz sokganlay
Men aşamaganlay toyama
Ol kobuznu solutsa
Oysurab mıdah bolama
Adilhan cetgen közüvde
Kobuz tutdu kolları
Alay kobuzçulanı
Oy açık bolsunla colları
Men körmedim eşitmedim
Andan usta kolanlı
Adilhan bolgan elimde
Cokdu etgen toylanı
Adilhan kobuznu alganlı
Tört sagatnı tolturdu
Baydı carlıdı demey
Kesin toyga cortdurdu
Gogurlanı İrfandı
İynekge meşina bla bargan
Başı ol iynekleden
Bir ullu davga da kalgan
Tuvarnı allın saklaydı
İrfan malını tanımay
İynekle kelir edi da üyge
İrfan kalsa edi acaşmay
Zekeriya iynar aytadı
Tavuşun elge eşitdirip
Bir kızçık va meni cagadı
Kölek tüymelerimi teşdirip
Bılaykel Caşar katıma
Andagılı beri kaydasa
İynarla aytsam men sanga
Ejüvnü sen kururmusa
Kimdi başgası aytıgız
Kirpi tinli da bilgen
Zekeriyadan başgası
Kirpi bla da söleşgen
em 2. makamga
Stol üsünde arakı şişşa
Cıkgır ol şişşadan toymaydı
Meni süygenim kolun beret da
Maçın sılatırga koymaydı
Tüzle tavla terekle koymay
Barın da urat eliya
Boluşalla bir toydan kalmay
Talha Mustafa Zekeriya
Tört toyçunu nenesi Golu
Torunlanı çıkgant haparı
Töben, Sıntı, Ogarı kalmay
Toylada aytılıbdı atları
Adurhay iynarlanı sogadı
Alavgan iynar aytadı
Celmavuz Caşar Aymuş Kökköz
Ala ejüvnu kuradı
Cuklab tüşünde İrfan körgendi
Ol ata curtnu tavların
Arakı bolub da körgen bolur
Andan akgan suvların
Seni tartıvungu tanımaganla
Barmıdı cuka cürek Adurhay
Seni buvunlarıñ arımaymılla
Kobuz sogasa tohtamay
Gogurlanı İrfandı kızla
Atına Aymuş ataññan
Atı eşegi anı meşinası
Kalgañña çırt iynanmagan
Bizni Aymuş iynek kuraydı
Ol iyneklerin tanımay
Alanı müyüzlerin boyagandı
Anası caşını arıtmay
İynegin Aymuş alay süyedi
Adamdan artık körmeyin
“Kunacinden ese sense” degendi
Kölün eterge süygenin
Kızıl meşinası künde cıltıray
Aymuş çıkgandı ingirde
Tuvarla kelir zaman bolganlay
Meşinanı ceget iynekge
Mahtançakdı demegiz körmey
Bizni kavumça caşlanı
İynakga ülgü kaşub turabız
Alavgan bla Caşarnı
Eki kölekni üst üstge kiygen
Barmıdı başgası aytıgız
Kökgöz meşinanı algandı caşla
Cayav esegiz kaçıgız
1993 -1994 Ankara
“1990 – 1991 Sarıkamış da etgen asker iynarlarım”
Meni tenglerim ete bolurla
Elimde kuvanç toylanı
Sarı çamlaga karab sanayma
Endi men kalgan aylanı
Katınıngdı seni deb aytadıla
Gürohnu berib koluma
Anı üçün mında alay catama
Grohnu kısıb koynuma
Meni kolumda kara grohum
Anı bla men tüz urama
Men anı seni ceringe salıb
Erkelete erkelete turama
Kökde aylaññan cengil bulutla
Cılamuklarımı alıgız
Aylana barıb süygenimi tabıb
Anı başından kuyuguz
Senda oynay küle bolursa
Başhüyükde bargan toylada
Asgerme men da bile bolursa
Sarıkamışda tik tavlada
Miyik tavlada, agaç artında
Men bavurumdan catıb marayma
Güroh kolumda atıñ avzumda
Ahsınıb teren karayma
Bir köb kar cavadı ariuvum
Töşüme cetedi aldamay
Atıngı aytsam terk cılınama
Cılasala da teñle çıdamay
Kar cavadı tav başlaga
Terekle cerge iyilgent
Oy Allah bıllay tapsız zamanda
Meni süygenim tilengent.
Men asker bolub, kullukçu bolub
Bir kıyın cerge tüşgenme
Süygenim, tengim, egeçim üçün
Canımdan ülüş etgenme
Karlı tavlada, groh kolumda
Kaç tavdan ozduk bilmeyme
Seni esime salıb a atlansam
Men arıy, soluy bilmeyme
Kökrekge deri karga kömüle
Bizni tavlaga sürelle
Süygen cürekni ot cılıvundan
Manga tiygen karla eriyle
Suvuk havanı mında solusam
Tişim çıdamay sınadı
Pismo cazarga aythan adamla va
Cılı orunlada tınadı
Ata curtuma cuvukma da mında
Cüregim anga kuvanat
Tavda agaçla, kayala, carla
Barına da cürek suklanat
Cav boladı deyle Miññi Tavuma
Kesin begitmey çıkganla
Anga ogay cav da bolalmayma
Atı bolmagan bu tavga
Avruyma manga kaygı etele
Tengle katımdan ketmeyle
Can algan suvukga tözgen salla
Ol kıhsa pısmoga tözmelle
Altı ayga kalmay kellikme
Süygenim sen da sanay tur
Bir cıl bitgendi kalay-alay da
Allah aytsa olda tavsulur
“Kalaydı caşavuñ anda canım”
Deb sen manga boş sormaçı
Kaygılı etib kıynamaz üçün
Aytalmam men senda aytmaçı
Kıynalma anam, balam açır deb
Ne da korgaşin cıgar deb
Men etrde ölüb kömüldüm anam
Nege kerekdi caşav ente
Açı sızgırıb bargan korgaşin
Ol meni bir kün cıgarmı
Bılayda cazgan bu cazıuvlarım
İyelerini anda tabarmı
Akşam bolub kün bathanlay
Sılıt bolub tavdan tüşeme
Eküç ay alga kelgen pismonu
Künde cüz okuy soluyma
Süygenim manga pismo cazmaydı
Ol cazsa va aslam cazmaydı
Sagış tındırmay, esimi karmay
Kerti haparla va aytmaydı
Süygenim manga pismo cazganlay
On kapçakdan ol az cazmaydı
“Tansık bolganma kel deb tileyme”
deb haman meni kozgaydı
Ent 3. makamga kelişgenle
Tavnu başında miyikde
Bir ariuv oynayla kiyikle
Ketgenleriça va kelmeyle
Asgerge ketgen ciğitle
Har etrden sayın köreme
Tögerekde tik tavlanı
Men iyilib içeme
Ol suvuk tav suvlanı
Tavlada cürüy arısam
Kayada, taşda soluyma
Tözüm tabama bılayga
Ata curtumça karasam
Bek süyeme men tavnu
Kısar edim kuçagım cetse
Ketib tavlada caşarem
Anam va razılık berse
Zamanı zıraf aşırıb
Men asgerge kelgenme
Üç ayı tolgan pismpnu
Okuy zıkgıl etgenme
Kar cavadı üsüme
Bek suvukdu keçele
Kaygırma manga ariuvum
Bu künle da keterle
Atıññı karga men cazsam
Cılınadı barmagım
Alay mıdahlık sınasam
Tıgıladı tamagım
Bek suvukdu keçele
Buz tutadı akgan suv
Alay künde cılıtadı
Süygenimden kelgen cazıuv
Caşlıgımı caşamay
Askerge iydiñ cılamay
Töz anam bir kesekni
Kellikme köb turmay
Kar carıtadı keçeni
Güroh buzlatadı kollanı
Bavurubuzdab biz catıb
Saklab turabız collanı
Kıyındı mında saldatlık
Aytıb kolumdan kemleydi
Beş şeitni ol üçü
Acalı kelib ölmeydi
Koyçu teññim grohnu
Başıñña tutub bırgama
Allah bergen ol canı
Koyçu kesine alırga
Buyruk beredi askerge
Tüz tutda ur deb teññingi
Karşçı turub bolmaydı
Cılayt da cıgadı teññini
Köbdü bizde kıyınlık
Kaysın sanayım aytayım
Uruş kaygıbız a cokdu
Uruşga kurman bolayım
Suvuknu atı ölümdü
Anga tözalgan kölümdü
Karay turganlay bir kişdik
Ölüb karga kömüldü
Tik tut anam başıngı
Körge tüşürmem canımı
Batırlıgım bla aytdırıb
Ülgüge koşdum atımı
Men çıdamay tebresem
Karaçay atnı aytama
Ol at manga küç bolub
Can koşadı canıma
Cokdu zaman ölürge
Ölümge kaydan tübeyim
Bu kün bir köb arıdım
Ölsem de tambla öleyim
Kar cavarga başlasa
Eki künden tohtamayt
Ne kıyınlıkda kalsa da
Karaçay betin coymayt
Kaygılı cürekle soradı
Kalaydı caşavung askerde
Kaygı etmey turuguz
Karaçay başçıdı har cerde
Kar cavadı tavlaga
Nızıla çegetle tas bolub
Men pismo cazalmayma
Kolum kuruşgant buz bolub
Biz tañ atmay çıkganbız
Sarıkamış da tik tavlaga
İzleb coklab barabız
Tavuşaların eşitib cavlaga
Eki pismo iygenem
Üçüncüsün endi cazama
Izına terk kaytarmaysa da
Eşitseñ igi zatla aytmayma
Men tavga örley arısam
Terek tübüne çögeme
Kartçıgıngı allıma salıb
Andan tansık alama
Men küzgüge karasam
Köreme bir kart adamnı
Caşamay on cıl ötgença
Etgen sense bil anı
Bir bek tansık bolganma
Anam aytmasam da sañña
Allah canımı almasın
Boynuñdanh kuçaklamay
Barabız deyle da bizge
Kirebiz deyle kazavatga
Kirib tayansak Körfezge
Korkuv a kirmez cürekge
Anam uruşga ketebiz
Senden ırazılık tileyme
Ölgeññe şeit deydile
Kalsam katıñña kelirme
1990 - 91 Sarıkamış
Eki üç nazmumu daha tabdım adam alanı da ilindireyim.
AVRUGANMA
Cılı ornumda çirçik çirçik terleb
Avruganımda bildim savlugumu
Kesimi ayay bilmegenimi esleb
Kış çilleden köreme avruvumu
Ceti türlü darman, bir stakan suv
Oñ canımdan karaganlay turalla
Kesine cesir etgen kabırga avruv
Sav sanlarımı kaltıratalla
Kartlıkda bilgença caşlıknı
Bilgenme kart da bolmay
Kış çillede cuka kiyinib
Angılamazsız meniça aylanmay
Şubat 1994 Ankara
AH MEN NASIPLI
Ah men nasıplı, avruganma
Hay hay da nasıplıma
Ah men nasıplı kaltırayma
Hay hay da nasıplıma
Ah men nasıplı endi öleme deyme
Hay hay da nasıplıma
Ah men carlı çıdayalmayma
Hay hay da nasıplıma
Anam çıdayalmayma ent desem
Tok cürekli anam çıdam beredi
Anam ent öle turama desem
Seni ornunga men öleyim deydi
Cüregim bir aç tarasa
Miñ cılı hant tabdıradı
Bir urtlam suv tilesem
Bal tarakla kabdıradı
Hay hay da nasıplıma men
Aziyada öksüz kalganladan
Hayt deb tirime men
Açdan, suvukdan ölgenleden
Kaydan da nasıplıma men
Kan cılamuk çıkgan canladan
Hay hay da sav esenme men
Teli avruv kirgen canladan
Hay hay da nasıbdı toba – ant bla
Nasıbsız ösüb, ölgen halkımı
Har kıyınlıknı caşaganı bu dünyada
Cılı ana üyünde avruganım nasıbdı.
15 şubat 1994 Ankara
SELDAM
Men Ankarada sen Adana da
Cazıuv buyurdu ne eteyik
Uzak collaga aman kadarga
Cengilmedik, cengilmeyik
Sagışım ullu, ullut muratım
Ullut sanña süymekligim
Tilekle bolub, kuvançdan tolub
Üyür bolurgadı tilegim
Seldam oy Seldam tözüm tabalmay
Kelgenme ent da katıñña
Alıb keterem koluñdan tutub
Mañña va koygan bolganlay
Koluññu uzat, uzat oy canım
Bir aman tansık bolganma
Cüz cılnı ozub bılay tursakda
Ariuvluguñña toymazma
Kara keçede tolgan ayımsa
Men a katıñda culduzma
Ariuvluguñ bla cana, carıta
Aşhı künle caşatasa
Seldam oy Seldam közümü alday
Suratçığınga karayma
Anı sen surab sılay iynaklay
Ubba ete da turama
Cüregim eki, eki uradı
Biri mında olbiri de anda
Cürekle tıññı tabar iysagın
Okuluñ bitgen zamanda
CALGAN DUNYA
Bekmi süygenme entda
Nek kıyılgandıla sallarım
Kolay tüldü eşda
Türleññendile hallarım
Ne üçün süyeme men bılay
Ne başgası bar edi mañña
Kirsiz süymekligimi asıray
Ent da boş burun urganma
Kirsiz işleni cürüte bezseñ
San etmeydile endigile
Kayda kir iş bla artıklık etseñ
Anga ullu sıy beredile
Calgan dünya cangılış dunya
Men a seni tüz etalmazma
Kel ekibiz da boş küreşmeyik
Sen da meni ters etalmazsa
14 şubat 1995 Ankara
