comak

Bir sürüvçü caşay edi. Anı sabiyleri cok edile, katını karaton edi. Sürüvçü, oramga çıgıp,

Da, ne bileyim. Biz harbuznu kabugu bıla aşagan tölü. Atalarıbız koşdan kelalmay, analarıbız

Ertde, burun zamanlada, bir elde bir hannı katını bolgandı. Ol katın bir küzgüge karagandı

Ertte-ertte, bek sansız-sanausuz zamanlada, Miññi Tavnu başı ayrı bolmagandı. Üsünde da,

Bir zamanlar iyi kalpli bir hoca yaşarmış. Hiç çocuğu yokmuş, hanımı da vefat etmiş. Hoca

Ertde-ertde bir çegetni içinde bir kart kişi, katını, kızı bla caşagandı. Aşaganları,

Bu hapar, Karaçay el Başhüyük'te bolgandı. Adamlanı atları başka türlü cazılsada hapar

Burun bayla, biyle birça bolmagandıla. Sözüçün, bir kavumu calçısı bıla birge işlep, aşap

Başhüyüklü Tayfun Karakul ağabeyimizin yaşlıların dilinden derlediği bir hikayeyi

Ertte-ertte bir cerde bir ullu tav el caşap bolğandı. Ol el bir talay zamannı içinde kayğısız