Tavlu halkım sen Kafkazga Cıltırab künça tuvgansa Duniyaga hurmet, caşavga Carıklık berib turgansa Öhtem curtum, sıylı halkım Sen Kafkaznı küçü, canısa Duniyaga ülgü bolub, Kafkaznı Aytılıb kelgen dev cırısa Batır köllü, ciger halkım Kirsizdi, tazadı karnaşlıgıñ Barından da bek baylıgıñ seni Adet, namıs, adamlıgıñ Karaçay namıs, tav adet Ata curtnu tamalı bolgansız siz Kartha-caşha, arıgañña coldaKol-kanat bolgansız siz...
Ata Curtum-Tavlu Halkım
Tavlu halkım sen Kafkazga
Cıltırab künça tuvgansa
Duniyaga hurmet, caşavga
Carıklık berib turgansa
Öhtem curtum, sıylı halkım
Sen Kafkaznı küçü, canısa
Duniyaga ülgü bolub, Kafkaznı
Aytılıb kelgen dev cırısa
Batır köllü, ciger halkım
Kirsizdi, tazadı karnaşlıgıñ
Barından da bek baylıgıñ seni
Adet, namıs, adamlıgıñ
Karaçay namıs, tav adet
Ata curtnu tamalı bolgansız siz
Kartha-caşha, arıgañña colda
Kol-kanat bolgansız siz
Tavlarıñda karlı avuşlarıñ
Buruññu Nart kalalarıñ
Başı karlı miyik tavlada
Uçadıla ak kanatlı kuşlarıñ
Miññitav beredi salamın
Bütev duniyaga, adamalaga
Kerilib açhandı kuçagın
Egiz karnaşla Karaçay bla Malkarga
Cazıvuguz bir bolub
Köb cıllanı aşırgansız
Atam anam taralgan bu curtha
Miññitav bla birge tuvgansız
“Tavlu”du tukum atı alanı
Egiz karnaşla Karaçay-Malkarnı
Cokdu ayrılık tamırlarında
Miññitav bla birgedi canları
Ullu Kafkazda ornalgandıla
Karaçay elle tizilib
Biri-birin tuta süyelgendile
Barı da narat kibik tigilib
Hurzuk, Uçkulan, Kart-Curt
Karaçaynı tuvgan ceri
Arivlugu aytılgan Eski-Cögetey
Kart atamı ösgen ceri
Karaçay-Malkar halknı duniyaga
Ogurlukga nasıbha tabhan
Caşaysa cüreklede tolub
Nartlanı curtu Ullu Bashan
Miyik tavlanı başından karaydı
Süyümlu Şam-Teberdi
Karaçay şahar örge turub
Tavlu halkına küç beredi
Bolmaz duniyada seniça bir
Cer üsünde candet Dombayım
Konakla kelirle seni körürge
Kafkaznı kalası seyirlik Dombayım
Tavlarıñ saklaydı cavladan
Kıyınlıknı körüb sınagan Malkarım
On tört cılnı Aziyada turub
Curtuna termilib caşagan Karaçayım
Ayamazsa canıñı bir zaman da
Curtuñ üçün cigit Karaçayım
Caşırmazsa boluşluknu kaçan da
Kafkaznı kalası batır Malkarım
Kartla-caşla biz tileyik
Algış ayaknı kolubuzga alıb
Ata curtubuznu süyeyik
Cürekden köl salıb
Biz tileyik Allahdan nasıb
Allahnı bergen buyrugu cazıvdu
Ol buyursun har adamgada
Duniyaga Karaçay-Malkar tuvgan asıvdu
Süymeklik bla tolgandı
Malkarım sañña cüregim
Algışlarım şorkala kibik
Karaçayım sense tilegim.
Ankara, 1991
Süymeklik Nedi
Sabiyle duniyaga köz açhanlay
Işarıb tebreyle
Caş, kız da tabigatnı
Alaga bergen sezimin
Bir eşikni kıyırından karab
Körgença körsele
Ala sabiy zamanlarında
Işargança ışaradıla
Carık caşavnu
Birinçi süymekligi ese
Süymeklik da cürekni
Birinçi carıgı tülmüdü?
Ankara, 1991
Curtum Çakıradı
Caşayma tabmayın tıññı
Curtum çakırgança bolub
Közüme körüne turadıla meni
Talala gülleden tolub
Tuvsam da tavladan keñde
Akkamı haparı esimde
Közüme körüne turadı Miññitav
Buzları cıltıray üsünde
Alcalla deb bizge kıynala
Eriy da bolur buzları
Közüme körüne turadı
Kart-Curtda akkamı ızları
Teberdi, Cögetey, Uçkulan
Sizge termilgenley turama
Ol akkam içgen suvladan
Tüşümde içgença bolama
Bir bek kıynaladı cüregim
Allay tüşle körüb uyansam
Ölsem da carılır kabırım
Curtumu köralmay kalsam.
Başhüyük, 1991
Curtundan Keñde
Curtundan keñde kalgan adamnı
Bilirse cüregi cara bolganın
Curtun körmey ölgen adamnı
Eşitirse kabırında cılaganın
Atala tuvgan cerleni sıyların
Hurmetlerin da tuvdukla körelle
Alay a anı kerti bagasın uzakdan
Keçe kün da termilgenle bilelle.
Çerkessk, 1991
Aycarık
Birev bilmeydi malını sanın
Birsi mahtaydı caylıgın
Irıshım cokdu, cüregimdegi
Süymeklikdi meni baylıgım
Caññılama deb kölüme keledi
Tab bolluk edi “Kün-carık” desem
Ne suvukda da sanlarıma
Cılıv uradı sañña tübesem
Ol cürekni bergenme sañña
Aycarık deb atab seni atıña
Tübegen cerde közümü almay
Men karayma nür sıfatıña
Alay coluña, köre tururga
Col açmaydı haman da kadar
Abezekge tutsam bir toyda
Kölümü aytırga tabama bir madar
Sen tıññılaysa, az köz cetdire
Toyga cıyılgan cuvukga, teññe
Sen aytmasañ da razılıgıñı
Cürek tılpıvuñ bildiredi menge.
Ankara, 1997
Zaman Baradı
Zaman kalay ketib baradı
Emilikça kişige bermey boy
Honşumu caşçıgı cetgendi
Üylenedi, etiledi toy
Carıklık kelgendi tiyrege
Meni da çakıradıla arı
Alay a cüregim mıdahdı
Esim ketibdi başha carı
Ol toyda sen coksa canım
Kaydasa, bilmeyme men anı
Süymeklik örtenni içinde
Kızadı cürekni kanı
İzleyme har cerde seni
Caşavum bolgandı muthuz
Ullu muratlarım söññença
Köl çırak canadı umutsuz
Zaman a baradı, baradı
Tıyarga cetmeydi karıvum
Caññızlık nasıbdan keñdedi
Kaydasa, kaydasa arivum
Adana, 1990
